Δουλειά χωρίς ελπίδα του ΣΑΜΙΟΥΕΛ Τ. ΚΟΛΕΡΙΤΖ

[για την ευτέλεια στην οποία πέφτει κατά καιρούς η εκπαίδευση 
ενηλίκων διάλεξα ένα ποίημα αγγλου ποιητή του Κόλεριτζ.]

Όλα δουλεύουν στην πλάση. Για δες: τα μελίσσια βουίζουν, απ' τις φωλιές τους οι σάλιαγκοι* βγήκαν· στρουθιά* φτερουγίζουν. Kαι να που κι ο γέρος χειμώνας κι αυτός στο γαλάζιο του απείρου έχει στα μάτια του, κάτι σαν φως ανοιξιάτικου ονείρου. Mόνος εγώ μέσα σ' όλα με δίχως δουλειά τριγυρνάω, κι ούτ' αγαπώ, κι ούτε μέλι τρυγώ, κι ούτε πια τραγουδάω. Kι όμως γνωρίζω κάτι άγνωστους όχτους* που αμάραντ'* ανθίζουν, ξέρω κρυμμένες πηγές που το νέκταρ σε ρυάκια σκορπίζουν. Για άλλους αμάραντ', αλίμονο γι' άλλους αν θέλετ' ανθίστε· όχι! για με μην ανθίστε. Mακριά μου ρυάκια κυλήστε· μ' έν' αστεφάνωτο μέτωπο φεύγω, με χείλη φρυγμένα*, κι αν με ρωτάς ποιος με πνίγει καημός, άκου τούτο από μένα: δίχως ελπίδα η δουλειά νέκταρ μέσα σε κόσκινο χύνει, και δίχως κάποιο σκοπό η ελπίδα δε ζει μήτ' εκείνη. μτφρ. Λάμπρος Πορφύρας Ανθολογία της ευρωπαϊκής και αμερικανικής ποιήσεως, επιμέλεια Κλ. Β. Παράσχος, Συμεωνίδης

*σάλιαγκοι: σαλιγκάρια *στρουθιά: σπουργίτια *όχτοι: όχθες *αμάραντα: φυτά που δε μαραίνονται *φρυγμένα: κατάξερα

Γραμμένο στις 21 Φεβρουαρίου του 1825, όπως δηλώνει ο υπότιτλος του πρωτοτύπου, το ποίημα του Kόλεριτζ εκφράζει με χαρακτηριστικό τρόπο ορισμένες από τις κυριότερες όψεις της ρομαντικής διάθεσης, όπως είναι η μυθοποίηση του εγώ, η αποξένωση, η ανία κ.ά.

Χωρίς Τίτλο

Σας ενημερώνουμε ότι νέα προγράμματα δεν  θα υλοποιηθούν για τους επόμενους μήνες.

Για την πορεία των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης επίσης δεν έχουμε καμία ενημέρωση από τη Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης του Υπουργείου Παιδείας.

Ελπίζουμε και ευελπιστούμε, εμείς τα στελέχη του κέντρου, ‘ακούγοντας‘ το γενικό  αίτημα του κόσμου και αισθανόμενοι ‘μέσα’ από το γενικό αίσθημα του τόπου μας, να ληφθεί υπόψιν απο τους πολιτικούς (χαράκτες της εκπαίδευσης στην χώρα μας) ότι η εκπαίδευση ενηλίκων δεν είναι αγαθό πολυτελείας, ούτε αφορά την αφρόκρεμα του πνεύματος, των γραμμάτων και των τεχνών. Είναι επιθυμία των πολλών, το να υπάρχουν κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων ή δια βίου μάθησης (όπως κι αν λέγoνται κάθε φορά).

Είναι αγαθό στο πλαίσιο της παιδείας μας, που ως φιλομαθές έθνος αγαπάει και ιστορικά έχει αποδείξει, ότι είναι λαός που θέλει να μαθαίνει. Που μπορεί εξίσου να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να προδιαγράφει το μέλλον του και των παιδιών του. Αντιλαμβάνεται πλήρως ο λαός μας, ότι μαθαίνοντας, αποκτά συναντίληψη και συναίσθηση για τις πράξεις του, όσο και των άλλων. Τα τοπικά κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων είναι ένας πνευματικός δίαυλος, μέσα απο τον οποίο αλλάζει ο ενήλικας πολίτης, σε ατομική βάση όσο και η κοινωνία, συλλογικά. Αυτή την ευκαιρία -υπάρχει γενική πεποίθηση- θέλει να την έχει η κοινωνία μας δια βίου.

Καλή συνέχεια
Εμείς θα είμαστε μέχρι τέλος Φεβρουαρίου κάθε Δευτέρα και Πέμπτη απο τις 10πμ. έως τη 1μμ για την εξυπηρέτηση του πολίτη.

Εκ μέρος του Κέντρου Δια Βίου Μάθησης Άργους Μυκηνών

Γραμματικού Κατερίνα

Υπεύθυνη εκπαίδευσης